بررسی رفتار لرزه ای قابهای فولادی خمشی با تاثیر میانقاب های بنایی

بر اساس مطالعاتی که طی 5 دهه ی گذشته در مورد رفتار میانقابها، انجام گرفته عوامل زیادی شناخته شده است که همگی تاثیر مهمی روی رفتار و شکل خرابی میانقابها دارند. با وجود سابقه مطالعاتی تاکنون هیچ اتفاق نظری در ارائه یک روش یکتا برای طراحی سیستم های قابی میان پر حاصل نشده است و علی رغم وجود ایده های مختلفی که برای مدل سازی میانقاب مصالح بنایی مطرح شده ولی هیچ کدام از این مدل ها نتوانسته اند وارد حوزه عملی و کاربردی طراحی سازه های قاب دار شوند، در نتیجه هنوز هم به طور معمول میانقاب ها را به عنوان اعضای غیر سازه ای در نظر گرفته از آنها در آنالیز و طراحی سازه اغماض می شود. هدف از تحقیق تأثیر میانقاب های مصالح بنایی در رفتار قاب های فولادی خمشی به دو روش سه دستکی وتک دستک قطری پرداخته شده است که روش سه دستکی به عنوان یکی از آخرین تکنیک های ارائه شده برای مدل سازی میانقاب های مصالح بنایی و روش تک دستک قطری نیز به عنوان روش پیشنهادی دستورالعمل بهسازی لرزه ای برای مدل سازی میانقابها می باشند. میانقابها تغییرتعداد طبقات و تعداد دهانه و شیوه مدلسازی میانقابها مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته اند این قاب ها بر مبنای آیین نامه های 519 و 2800 ایران، بارگذاری، تحلیل و مطابق مبحث دهم مقررات ملی ساختمان طراحی گشته، سپس بر اساس روش های تحلیل استاتیکی فزاینده غیر خطی در دو حالت با میانقاب و بدون میانقاب به کمک نرم افزار sap2000 مورد آنالیز و میزان تاثیر میانقاب مصالح بنایی بر رفتار قاب مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج در محدود? این مطالعه نشان داد میانقاب ها سبب افزایش مقاومت ، سختی ، بهبود سطح عملکرد وکاهش تعداد مفاصل خمیری قاب ها شدند ولی در اکثر حالات تحلیل خود میانقابها بطور کامل تخریب شده اند همین امر منجر به این می شود که قاب دارای میانقاب به صورت ناگهانی با بار بزرگی مواجه گردد، همچنین مشخص گردید روش تک دستک قطری در اکثر موارد نتایج محافظه کارانه ای ارائه می دهد . در صورتی که میانقاب به روش سه دستکی مدلسازی شود مقادیر نزدیک تر به مقادیر تجربی و آیین نامه ها بدست می آید. میزان افزایش سختی و کاهش drift در اثر حضور میانقاب ها با افزایش ارتفاع قاب ها کمتر می شود. بر این اساس نادیده گرفتن میانقاب ها در قاب های کوتاه تر می تواند به یک طراحی نادرست بینجامد.